Hallo allemaal,

op mijn pagina:

http://homepages.ipact.nl/~otterhouse

Mewton Wood Chopin PC#2 uit 1948 en Frank Pelleg Mozart

PC #20 (19??, weet iemand de datum??).

' Vinden jullie er van?

De Pelleg - Mozart werd mij door een platenverzamelaar

gestuurd. Ik schreef hem over deze uitvoering:

—–

The performance reminds me a bit of the complete

Mozart sonata?s by Klara Wurtz on brilliant classics;

faithful to the score literary. I compared the Wurtz

Mozart sonata?s with Haskil?s performance, with the

sheet music on my lap. Haskil ?does? a lot with the

music (dynamic markings!), while Wurtz just plays what

Mozart notes. But…..

Why isen?t it boring then? Because there is a ?drive?

in Wurtz?s performance. Timing and small dynamic

variances of the 16 and 32 note passageworks are

brilliant. And that?s exactly what Pelleg is missing

in the kv 466 concerto…… He can tell a story,

gives phrases ?breath?, but when it comes to giving

accents and rapid fingerwork, he becomes very dull. A

while ago I had a performance of Beethoven?s 4th

pianoconcerto on my site played by Fridrich Wuhrer. He

also had a ?strange? way of doing the rapid passages

mechanically. But somehow it did not bother, creating

a sort of ?structure? for the performance by

contrasting it with other passages and at least giving

a larger dynamic line in these ?laps of 32?s? .

Nonetheless…. I always like it

to hear a completely unknown performer, even if his

playing is not of the very highest standard.

———

Daar moet ik bij zeggen; In de cadenzen laat hij de boel een

beetje los. Maar op het moment dat Mozart het weer overneemt

(luister maar eens naar de kleine cadens in het 3e deel), gaat

hij weer rechtop zitten en speelt hij weer een beetje als een stijve hark…..

Zit ik onzin te spuien, of zijn jullie het er mee eens?

Groetjes

Rolf